Mathijs Deen (1962) is schrijver en radiomaker. Zijn verhalenbundel Brutus heeft honger werd genomineerd voor de AKO Literatuurprijs. In 2013 publiceerde hij het alom geprezen De Wadden, waarvan ruim 30.000 exemplaren zijn verkocht. In 2018 verscheen Over oude wegen dat zeer lovend werd ontvangen en dat, net als zijn roman Onder de mensen, ook in Duitse vertaling werd uitgebracht. Deens laatste boek, Het lichtschip, is genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs 2021.
In het najaar van 2021 was schrijver, radio- en documentairemaker Mathijs Deen gastschrijver aan de Rijksuniversiteit Groningen.
In zijn boeken gebruikt hij onverwachte personages en gebeurtenissen om heden en verleden met elkaar te verbinden en op wervelende wijze tot leven te brengen. In drie lezingen verkent hij de grenzen tussen fictie en non-fictie, bespreekt hij zijn voorliefde voor stilzwijgend proza en vertelt hij over de invloed die levende en dode natuur heeft op zijn personages.
De organisatie van het Gastschrijverschap was in handen van de RUG en Studium Generale Groningen.
In dit college gaat schrijver Mathijs Deen op zelfonderzoek uit. De recente opmars van nepnieuws en alternative facts heeft ervoor gezorgd dat Deen bij zichzelf te rade is gegaan. Zijn boeken zijn niet zelden als non-fictie aangeprezen, en zijn ook regelmatig als bron van historische kennis gebruikt. Heeft hij door literaire middelen te gebruiken in boeken die als non-fictie zijn aangeprezen een grens overschreden die hij had moeten respecteren? Heeft een schrijver de verantwoordelijkheid om duidelijk te maken wat hij heeft opgezocht en wat hij heeft bedacht? Of is het tijd voor een nieuw genre dat lezers en schrijvers in het niemandsland tussen fictie en non-fictie een nieuw thuis verschaft?
De personages in Mathijs Deens boeken, zoals in Het Lichtschip en Onder de mensen, dragen veelal het hart niet op de tong. Vaak verzwijgen ze meer dan ze vertellen en zijn de inkijkjes in hun verleden, als ze er al zijn, op zijn best fragmentarisch. Deen probeert in deze lezing na te gaan hoe het komt dat dat zo is. Hij vertelt over het gezin waarin hij is opgegroeid, de indruk die schrijver Albert Alberts op hem maakte toen hij jong was, en over zijn voorliefde voor proza met open plekken, zoals dat van Robert Seethaler. Ook vertelt hij hoe de lessen van zijn radiowerk doorwerken in de manier waarop hij zijn verhalen vertelt.
