We hebben onze soort  Homo sapiens  genoemd, ‘de wijze mens’, maar als mensen zo wijs zijn, waarom zijn we dan zo zelfdestructief? Waarom staan we op het punt ecologische en technologische zelfmoord te plegen?

Op dit moment maken we de meest ingrijpende informatierevolutie in onze geschiedenis door. Om goed te kunnen begrijpen wat er gebeurt, moeten we leren van het verleden en analyseren welke rol informatie in ons leven speelt.

Al eeuwenlang verkrijgt de mensheid macht door het verspreiden van informatie in de vorm van fictie, fantasieën en massale waanideeën. In  Nexus  neemt Yuval Noah Harari ons mee naar het stenen tijdperk, de heiligverklaring van de Bijbel, vroegmoderne heksenjachten, het stalinisme, het nazisme en de heropleving van het hedendaagse populisme, om de complexe relatie tussen informatie en waarheid, bureaucratie en mythologie, wijsheid en macht bloot te leggen. Hij onderzoekt hoe verschillende samenlevingen en politieke systemen in het verleden informatie hebben gebruikt om hun doelen te bereiken en orde te scheppen, ten goede en ten kwade.

In de 21ste eeuw kan kunstmatige intelligentie ervoor zorgen dat we geen grip meer hebben op de verspreiding van waanideeën en onwaarheden. Door weloverwogen keuzes te maken, kunnen we de ergste uitkomsten wellicht nog voorkomen.

Op een dag ligt er een riviercruiser met honderd vluchtelingen voor de deur. De naamloze verteller wil het liefst wegblijven van problemen die niet de hare zijn, maar sinds de boot er ligt lijkt het alsof haar leven – dat tot nu toe vrijwel rimpelloos verliep – onder een vergrootglas ligt. Dan dwingen al haar privileges, en de angst om die te verliezen, haar de ongemakkelijke en onverklaarbare buitenwereld in. De gloed is een persoonlijk verhaal over een moderne vrouw in een tijd van weelde, ongelijkheid en regressie.

'Mijn hele leven heb ik geprobeerd iemand anders te worden, een ander dan ik diep vanbinnen was, en dat is niet gelukt.'

Als Marieke Groen bij de gemeente moet aankloppen voor financiële hulp dringt voor het eerst tot haar door dat haar leven al heel lang door schaarste wordt gedomineerd: door armoede, ziekte, honger en eenzaamheid. Hoe heeft het zover kunnen komen?

Aan de hand van gebeurtenissen uit haar verleden onderzoekt ze hoe de ideeën en overtuigingen waarmee ze opgegroeide een voedingsbodem konden vormen voor een leven vol tekorten. Ze vindt antwoorden op vragen als: wat gebeurt er in je hoofd als je ergens structureel te weinig van hebt? Waarom is het zo moeilijk om schaarste te overwinnen en hoe komt het dat verschillende vormen van schaarste onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn?

Het verhaal van mijn schaarste is een even aangrijpend als verhelderend literair memoir over de mechanismes die schuilgaan achter schaarste.

De komiek, de aanjager, de grootdenker, de gulzigaard, de beterweter, de trooster, de criticus, de romanticus, de sentimentalist, de ‘driftkakker’.

Youp van ’t Hek (1954) geldt al decennialang als de populairste en meest invloedrijke cabaretier van ons land. Sinds de jaren tachtig speelt hij onafgebroken voor uitverkochte zalen, van zijn boeken zijn meer dan vijf miljoen exemplaren verkocht en de tv-registraties van zijn voorstellingen en oudejaarsconferences trekken meer dan zeventig miljoen kijkers. In mei 2024 neemt hij na vijftig jaar afscheid van het theater. Het is mooi geweest, hij stopt liever uren te vroeg dan een minuut te laat.

Je leven spelen schetst aan de hand van Youps immens succesvolle carrière een scherp portret van de jongen die er ooit van droomde uit te groeien tot een belangrijk cabaretier en die er, dankzij zijn tomeloze energie en gedrevenheid, in slaagt om die droom binnen tien jaar te laten uitkomen. Van scharrelen in theatertjes met slechts enkele bezoekers tot zijn doorbraak naar het grote publiek in de Alles Is Anders Show in 1984; van zijn eerste oudejaarsconference in 1989 – met de beruchte Buckler-tirade – tot een maandenlang uitverkocht Koninklijk Theater Carré tijdens zijn afscheidstournee. In alles wat Youp al die jaren schrijft, vertelt en zingt, put hij uit zijn persoonlijk leven, dat hij hartstochtelijk leeft als was het zijn ‘allerlaatste uur’.